Poetry Categories
People buying in this category
Scholia ston Kavafi / Σχόλια στον Καβάφη
Ο παρών τόμος περιλαμβάνει δεκαοχτώ Ex Libris, τα περισσότερα των οποίων (15) προέρχονται από την τακτική ανά Κυριακή συνεργασία της Μάρης στην εφημερίδα “Η Εποχή”· ένα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Οδός Πανός” και τα υπόλοιπα δύο είχαν παραμείνει ανέκδοτα· βρέθηκαν στα χαρτιά της σε προχωρημένο, ανολοκλήρωτο πάντως, στάδιο επεξεργασίας.
Δύο από τα πιο πάνω κείμενα είναι εκτενείς κριτικές για εκδόσεις έργων του Καβάφη (αλληλογραφία του με τον Ε.Μ. Φόρστερ, λεξικό παραθεμάτων του Αλεξανδρινού), και άλλα δύο κρίνουν καβαφικού ενδιαφέροντος βιβλία τρίτων, του Δημήτρη Παπανικολάου και της Έρσης Σωτηροπούλου, αντιστοίχως. Τρία άλλα κείμενα σχολιάζουν τα του “Έτους Καβάφη” (2013), ενώ τα λοιπά συνιστούν εμπεριστατωμένα και διεισδυτικά μελετήματα για τις σχέσεις του Αλεξανδρινού με τον Ξενόπουλο, τον Παλαμά, τον Σεφέρη, τον Παπαδιαμάντη. Σε όλα διακρίνεται το κάποτε πολύ αιχμηρό ειρωνικό χιούμορ της Μάρης και η βαθιά γνώση της των λογοτεχνικών θεμάτων.
Ο ευσυνείδητος και, ταυτόχρονα, ανήσυχος κριτικός δεν αποδέχεται ασυζητητί τα καθιερωμένα και δεν επαναπαύεται στις όποιες παγιωμένες αντιλήψεις. Κατά την κρατούσα άποψη, για παράδειγμα, οι σχέσεις μεταξύ Ξενόπουλου και Καβάφη, όπως και οι σχέσεις Καβάφη – Παλαμά έχουν μελετηθεί και διερευνηθεί επαρκώς, ίσως κατά τρόπο οριστικό. Στις σχετικές μελέτες της που δημοσιεύονται στον παρόντα τόμο η Μάρη ξαναπιάνει το νήμα από την αρχή και ξετυλίγει τις σκέψεις της με επαγωγικό, λεπτομερειακό, σχεδόν αστυνομικής υφής τρόπο, και επανεξετάζει τις σχέσεις προσώπων και κειμένων, αμφισβητώντας τις έως τώρα απόψεις που θεωρούνται τελεσίδικες.
Με ανάλογη μέθοδο εξετάζει τις “ασυνήθεις εκδοτικές και μεταφραστικές τύχες’, όπως τις χαρακτηρίζει η ίδια, του καβαφικού ποιήματος “Τείχη”. Στο μελέτημα αυτό είναι εμφανέστατη η άνεση με την οποία κινείται στο χώρο της καβαφικής βιβλιογραφίας, επισημαίνοντας παραλείψεις και προτείνοντας προσθήκες. Παρόμοια είναι η προσέγγισή της στο κείμενο που επιγράφεται “Η πρώτη φορά”.
Σχετικό παράδειγμα αποτελεί και το μελέτημα “Παπαδιαμάντης – Καβάφης” το οποίο, εκτός των άλλων, αναδεικνύει τις γνώσεις και το ενδιαφέρον της Μάρης για γλωσσικά και γλωσσολογικά θέματα.
Με την ίδια όπως πιο πάνω βιβλιογραφική άνεση, καταγράφεται από τη Μάρη στο μελέτημά της “Σεφερικός Καβάφης” η πολύχρονη προσπάθεια του Γιώργου Σεφέρη να οικειωθεί την καβαφική ποίηση.
Από την εισαγωγή του Δημήτρη Δασκαλόπουλου
Ekti Aisthisi / Έκτη αίσθηση
«Έρχεται ο χρόνος που οι αισθήσεις διεκδικώντας κάθε μία την ιδιαιτερότητά της, δεν επαρκούν ή αδυνατούν να απαντήσουν στο ασαφές του αναπάντητου ερωτήματος. Τότε επικαλείσαι μέσω της ποίησης την έκτη αίσθηση, αυτή τη συναισθησία όλων των αισθήσεων, όπου κατά τον Μάρτιν Χάιντεγκερ “Το ποίημα είναι της ποίησης κι εσύ το μεταγγιζόμενο αίμα της”».
Γιάννης Σκληβανιώτης
Poiisi 1963-2011 / Ποίηση 1963-2011
«Ο τόμος με τα άπαντά μου δεν είναι μόνο η συγκέντρωση των ποιημάτων μου αλλά κι ολόκληρης της ζωής μου, αφού δε θυμάμαι να έζησα ποτέ χωρίς ποίηση. Μικρή, μου διάβαζε ποίηση η μητέρα μου και, βέβαια, μεγάλωσα στη σκιά του νονού μου, του Νίκου Καζαντζάκη. Ήξερα πώς γράφονται τα ποιήματα, δηλαδή ότι δεν μπορείς να τα προγραμματίσεις. Εκείνα αποφασίζουν πότε θα σε κατακτήσουν. Αρκεί να ’χεις την όσφρηση που χρειάζεται για να τα συλλάβεις. Αυτό ίσως και να σημαίνει “ταλέντο”. Βέβαια, όταν είσαι νέος, τα κύματα της ποίησης πολλαπλασιάζονται, αφού ο έρωτας κυριαρχεί. Ένα άλλο στοιχείο της ποιητικής μου ενέργειας είναι ότι πρωτοδημιούργησα στη δεκαετία του ’60, εποχή αναγέννησης της νεοελληνικής ποίησης και τέχνης γενικότερα, ή, όπως λέει ο Καβάφης, “με μουσικές εξαίσιες, με φωνές”. Είδαμε την ποίηση της Ελλάδας να αποσπά τη διεθνή προσοχή, ενώ ως τότε μόνο οι αρχαίοι Έλληνες τους ενδιέφεραν. Ωραία εμπειρία ο συγκεντρωτικός τόμος». ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΓΓΕΛΑΚΗ-ΡΟΥΚ
Tora Na Doume Eseis Ti Tha Kanete / Τώρα να δούμε εσείς τι θα κάνετε
Tora Na Doume Eseis Ti Tha Kanete / Τώρα να δούμε εσείς τι θα κάνετε
Η Κατερίνα Γώγου (1940-1993), εκτός από τη μεγάλη πορεία της στο θέατρο και στον κινηματογράφο, χάραξε και μια σημαντική τροχιά στην νεοελληνική ποίηση, κατορθώνοντας να περάσει στο συλλογικό επίπεδο τις αγωνίες της προσωπικής διαδρομής της στην τέχνη και τη ζωή. Η βαθιά πολιτική στάση της, η αναρχική της διάθεση, η περιθωριακή συνείδησή της και οι κοινωνικές ανησυχίες της διαπερνούν ολόκληρη την ποιητική της παραγωγή, που ξεκίνησε το 1978 και ολοκληρώθηκε το 2002, με τη μεταθανάτια έκδοση του Με λένε Οδύσσεια.
Στον τόμο Τώρα να δούμε εσείς τι θα κάνετε συγκεντρώνεται για πρώτη φορά το σύνολο του ποιητικού έργου της: οι συλλογές Τρία κλικ αριστερά, Ιδιώνυμο, Το ξύλινο παλτό, Απόντες, Ο μήνας των παγωμένων σταφυλιών και Νόστος, που εκδόθηκαν πριν από το 1993, καθώς και το μεταγενέστερο Με λένε Οδύσσεια, στο οποίο είχαν συμπεριληφθεί αδημοσίευτα ποιήματά της, δακτυλόγραφες ή χειρόγραφες σημειώσεις της με ημερολογιακή πρόθεση, κάποιες ενάρξεις εξιστορήσεων και τρεις παραλλαγές δικών της σεναρίων.
Ένα βιβλίο που απευθύνεται τόσο στους λάτρεις της ποίησης της Κατερίνας Γώγου όσο και στους αμύητους αναγνώστες που επιθυμούν να αποκτήσουν σφαιρική εικόνα του σημαντικού της έργου.
O Kavafis tis Istorias kai ton Aisthiseon / Ο Καβάφης της Ιστορίας και των αισθήσεων
O Kavafis tis Istorias kai ton Aisthiseon / Ο Καβάφης της Ιστορίας και των αισθήσεων
Στα δοκίμια που περιλαμβάνονται στο πρώτο μέρος του τόμου αυτού γίνεται μια συνολική επισκόπηση και αποτίμηση του έργου του Καβάφη με έμφαση στα ιστορικά και διδακτικά του ποιήματα. Επισημαίνεται ότι ο ποιητής προτιμά να περιγράφει τα γεγονότα την ώρα που η τύχη παίζεται ακόμα. Εμείς γνωρίζουμε από την Ιστορία ότι το παιχνίδι έχει χαθεί κι έτσι αισθανόμαστε σαν σοφοί που ακούμε τη «μυστική βοή των πλησιαζόντων γεγονότων». Βλέπουμε το μέλλον εκείνης της εποχής που αποτελεί το παρελθόν της δικής μας.
Εξετάζεται ακόμα, για πρώτη φορά, η σχέση της ποιητικής του Καβάφη με την Ποιητική του Αριστοτέλη, ο οποίος είχε διατυπώσει το περίφημο απόφθεγμα: «Διό καί φιλοσοφώτερον καί σπουδαιότερον ποίησις ἱστορίας ἐστίν». Διερευνώνται επίσης ορισμένες τεχνικές του Καβάφη (χρήση της λεπτομέρειας και ενός ενδιάμεσου αφηγητή), με τις οποίες πετυχαίνει με τρόπο θαυμαστό τη ζωντανή μεταφορά μας στο παρελθόν. Αναλύονται, εξάλλου, συστηματικά τα βασικά μοτίβα γύρω από τα οποία περιστρέφονται τα περισσότερα από τα ιστορικά και διδακτικά ποιήματα του Καβάφη, υπό το φως της διακηρυγμένης τάσης του να επανέρχεται στις ίδιες περιοχές, συμπληρώνοντας ή φωτίζοντας ή αποκαλύπτοντας τις αντιθέσεις στο αρχικό σχήμα.
Το δεύτερο μέρος του βιβλίου αφιερώνεται στα ερωτικής έμπνευσης ποιήματα του Καβάφη, τα λεγόμενα αισθησιακά, που αποτελούν σημαντικό μέρος του έργου του και το συμπληρώνουν και εμπλουτίζουν με στίχους υψηλής αισθητικής αξίας. Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στην προσπάθεια που κατέβαλε ο ποιητής για την εξιδανίκευση του αιρετικού έρωτα και την αναβάθμισή του σε ποιητική αξία, καθώς και στις επιρροές που δέχθηκε από την Παλατινή Ανθολογία και το Συμπόσιο του Πλάτωνα. Το δεύτερο αυτό μέρος περιλήφθηκε για πρώτη φορά στην αγγλική έκδοση του βιβλίου.
Το τρίτο μέρος περιλαμβάνει ενδεικτική ανθολογία του έργου του Καβάφη.
Vimatistes tou Chronou / Βηματιστές του χρόνου
Μετριούνται οι αποστάσεις
με τους βηματισμούς της σιωπής
που τους σταματούν σποραδικά
αμήχανες λέξεις, εκποιημένες,
φρουροί στη στοά των ειδώλων
όπου προβάρουν τη γύμνια τους
οι αντικατοπτρισμοί.
* Βηματιστές: Επιφορτισμένοι στον Μακεδονικό στρατό να μετρούν με βήματα τις αποστάσεις που διανύονταν.
– Aπό την έκθεση Μ. Αλέξανδρος στο Λούβρο.
Maura Skylia / Μαύρα σκυλιά
Τα Μαύρα σκυλιά, το ομώνυμο ποίημα στη συλλογή αυτή, είναι η πρώτη «ιστορία» ενός ταξιδιού στο μαγικό τοπίο των υποσυνείδητων και υπερρεαλιστικών εικόνων, εμπειριών, συναισθημάτων, επιθυμιών, φόβων και προσδοκιών, που, ενώ έχουν αφετηρία την πραγματικότητα, διεισδύουν σε μια άλλη διάσταση, αυτή του ονείρου και του φανταστικού, όπου τα πάντα μπορεί να συμβούν και η ανατροπή διαδέχεται και αντιμάχεται το δεδομένο όπως η μέρα τη νύχτα. Τα ποιήματα, οι ιστορίες αυτές η μια μετά την άλλη, το ταξίδι, η φυγή, ο έρωτας, ο θάνατος, η επιθυμία, η νίκη, η ήττα, η απώλεια, η πλησμονή, η αλήθεια, το ψέμα, η χαρά, η λύπη, η ευγνωμοσύνη, όλα μοιάζουν να ενώνονται και να σμίγουν, φορώντας φορέματα και πράσινα κοστούμια, με ό,τι ονομάζεται ζωή, για ένα χορό, για ένα βαλς στους δρόμους, στις γέφυρες ή και στα κλειστά δωμάτια των ξεχασμένων πόλεων που συνεχίζουν να υπάρχουν κάτω από τους υγρούς ουρανούς των ονείρων.
Ta Logia kai ta Chronia / Τα λόγια και τα χρόνια
Ta Logia kai ta Chronia / Τα λόγια και τα χρόνια
Η συγκεντρωτική έκδοση των στίχων του μεγάλου δημιουργού Μάνου Ελευθερίου με τίτλο “Τα λόγια και τα χρόνια: 1963-2013: Τα τραγούδια”. Οι στίχοι-ποιήματα είναι κατανεμημένοι χρονολογικά και ανά δισκογραφική δουλειά και διανθίζονται από επιπλέον πληροφορίες για τους συντελεστές των δίσκων.
Ενδεικτικά, περιλαμβάνονται, οι στίχοι των τραγουδιών:
– Η μαρκίζα
– Οι ελεύθεροι κι ωραίοι
– Άλλος για Χίο τράβηξε
– Ο χάρος βγήκε παγανιά
– Στα χρόνια της υπομονής
– Άμλετ της Σελήνης
– Δεν είμαι άλλος
– Δίκοπη ζωή
– Διαθήκη
– Στων αγγέλων τα μπουζούκια
– Το παλικάρι έχει καημό
– Σ’ αυτή τη γειτονιά
– Μαλαματένια λόγια
– Παραπονεμένα λόγια
ISBN 9789605662585
PAGES 528
To Vivlio ton Gaton / Το βιβλίο των γατών
“Σε αντίθεση με αυτές (τις διάσημες γάτες της λογοτεχνίας) και άλλες προηγούμενες, οι γάτες του Δήμου, στην αγχώδη καθημερινότητά τους, παραμένουν κατά κάποιον τρόπο πέραν της λογοτεχνίας -όχι όμως πέραν της ποίησης!- επαναστατώντας στη φυλακή των σελίδων του βιβλίου ή στο κλουβί των στίχων, όπως το άπιαστο Γατσατσόνι, το οποίο βρίσκεται πάντοτε σε άλλη θέση από εκεί που θα ’πρεπε ή από εκεί που φαίνεται, όπως ο μέγας, μέγιστος Μούψης, που μόνο όταν τον πλησιάζει ο θάνατος έρχεται να αναζητήσει τη ζεστασιά ενός χαδιού. Του πρώτου μετά από έντεκα ολόκληρα χρόνια αυστηρών αποστάσεων και αξιοπρεπών σιωπών. Όπως έλεγαν οι Λατίνοι, habent sua fatali belli: άγνωστη μοίρα και η δική μας, στα υπόγεια βάθη στο Κατώι [του βιβλίου] ανακαλύψαμε απροσδόκητα το κλειδί αυτού του παραδείσου των γάτων, ίσως και των ανθρώπων, που ο ποιητής δημιούργησε – και για εμάς”.
Oddone Longo – Massimo Peri, μετάφραση από τα ιταλικά: Laura Zei
(Από τον πρόλογο της ιταλικής έκδοσης La Gatta di Corfu, Publigold, 1993)
“Όλοι οι ‘τύποι’ σου είναι αληθινοί και υπέροχοι”.
(Από τον πρόλογο του Οδυσσέα Ελύτη)
“Σε μένα οι φωτογραφίες του βιβλίου σου μου έκαναν ιδιαίτερο δώρο, χωριστό, από μέρους τους: τη σε βαθμό μοναξιάς ωραιότητά τους”.
Κική Δημουλά
“Έχει μία τελειότητα αυτό το βιβλίο – τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο από αυτό που ήτανε να είναι και που έγινε. Το διάβασα δέκα φορές από χτες και βούρκωσα άλλες τόσες”.
Ζυράννα Ζατέλη
“Αν δεν είχε ήδη λεχθεί, θα το χαρακτήριζα κι εγώ το πιο ανθρώπινο βιβλίο του. Μερικά από τα ποιήματα αυτής της συλλογής πρέπει να μπουν όχι μόνο στις πολύ εκλεκτικές ποιητικές ανθολογίες (αυτό είναι το λιγότερο), αλλά στα αναγνωστικά του δημοτικού και του γυμνασίου. Για να διδάξουν ανθρωπιά, για να ξαναζωντανέψουν την ανθρώπινη επικοινωνία”.
Γιάννης Μαρίνος
To Mperdemeno Kouvari / Το μπερδεμένο κουβάρι
To Mperdemeno Kouvari / Το μπερδεμένο κουβάρι
Παλιοί θαλασσοπόροι είχαν μια λαμπρή φράση: «Το ταξίδι είναι απαραίτητο, η ζωή δεν είναι απαραίτητη». Θέλω για μένα το νόημα αυτής της φράσης, προσαρμοσμένο σ’ αυτό που είμαι: Η ζωή δεν είναι αναγκαία· αναγκαία είναι η δημιουργία. Δεν είμαι τίποτα. Ποτέ δεν θα είμαι τίποτα. Δεν μπορώ να θέλω να είμαι τίποτα. Εκτός από αυτό, έχω μέσα μου όλα τα όνειρα του κόσμου παράθυρα του σπιτιού μου του σπιτιού μου ανάμεσα στα εκατομμύρια στον κόσμο που κανείς δεν ξέρει ποιο είναι.
Poetry – Giorgos Seferis / Ποιήματα / Γιώργος Σεφέρης
Η οριστική έκδοση των ποιημάτων του Γ.Σεφέρη. Περιλαμβάνει τις συλλογές Στροφή, Η Στέρνα, Μυθιστόρημα, Γυμνοπαιδιά, Τετράδιο Γυμνασμάτων, Ημερολόγιο Καταστρώματος Α΄, Ημερολόγιο Καταστρώματος Β΄, Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ΄, Τρία κρυφά ποιήματα.
Milk and Honey / Γάλα και μέλι
#1 New York Times bestseller Milk and Honey is a collection of poetry and prose about survival. About the experience of violence, abuse, love, loss, and femininity.
The book is divided into four chapters, and each chapter serves a different purpose. Deals with a different pain. Heals a different heartache. Milk and Honey takes readers through a journey of the most bitter moments in life and finds sweetness in them because there is sweetness everywhere if you are just willing to look.
αυτό είναι το ταξίδι επιβίωσης
μέσα από την ποίηση
αυτά είναι τα δάκρυα
με αίμα και ιδρώτα
είκοσι ενός χρόνων
αυτή είναι η καρδιά μου
στα χέρια σας
αυτό είναι
το τραύμα
η αγάπη
η συντριβή
η ίαση
A cornet of sorrow / Ένα χωνάκι θλίψη
Ταξίδι στην απέραντη ερημιά
του ατελείωτου χάους
και του μονόδρομου της μοναξιάς.
Ακολουθεί σιωπή.
Λευκη σιωπή
πιο πυκνή και από την ομίχλη.
A trek to the vast wilderness
of boundless chaos
and one-way loneliness.
Silence follows.
White silence
denser than fog.
Elassones poiites tou mesopolemou / Ελάσσονες ποιητές του μεσοπολέμου
«Η νεολαία εκείνη που θερίστηκε γύρω μου τότε, που την ήπιε σα σταγόνα νερό ένας θανάσιμος ήλιος, η επαρχία, η φτώχεια, η καταδίωξη, η εξορία, η αρρώστεια, η αστοχία, η προδοσία των άλλων, είχε ένα δράμα εσωτερικό· και το δράμα είναι το μόνο που καταξιώνει τον άνθρωπο ηθικά, τον κάνει αξιοσέβαστο. Μπορεί να έχεις τάλαντο και να πετύχεις, τύχη και να ευνοηθείς, καπατσοσύνη και να επιπλεύσεις, πλάτες και να ξεκινήσεις. Μπορεί να μπεις στη φωτεινή ζώνη μόνο και μόνον επειδή σ’ ευνόησαν οι εξωτερικές συνθήκες στην αφετηρία σου. Μα εγώ θα γράψω μια λυπητερή μπαλλάντα στους ποιητές άδοξοι που ’ναι. Άλλοι παίρνουν θέση στην ιστορία, άλλοι κάνουν την ιστορία. Αυτούς τιμώ».
Stigmiotipa Tou Somatos / Στιγμιότυπα του σώματος
Ο έρωτας, η φύση, οι επιθυμίες και οι ενοχές, η ακμή και η φθορά μέσα από την αέναη εναλλαγή των εποχών και τις μεταμορφώσεις του σώματος. Το σώμα σαν ένα ποτάμι που ρέει διαρκώς, που χύνεται ορμητικό στον ωκεανό της ματαιότητας, για να το ρουφήξει γρήγορα το υπόγειο πηγάδι της ανυπαρξίας.
Στην έκτη ποιητική συλλογή του, ο Στάθης Κουτσούνης φωτογραφίζει Στιγμιότυπα του σώματος. Σ’ ένα αγώνα με βέβαιο νικητή· ποιον όμως;
Pages: 48
ISBN: 9789605667009
Poiisi / Ποίηση 2000-2017
Όλοι ξεκινούν για τη δόξα. Στον δρόμο κάποιοι γίνονται ποιητές. Γ. Κ. Ο τόμος ΠΟΙΗΣΗ 2000-2017 του Γιάννη Καλπούζου περιλαμβάνει σε επανέκδοση τις συλλογές «Έρωτας νυν και αεί» και «Το παραμιλητό των σκοτεινών Θεών», επιλεγμένα και επιμελημένα ποιήματα από τη συλλογή «Το νερό των ονείρων», καθώς και 43 νέα ποιήματα ως ξεχωριστή ενότητα με τίτλο «Νυχτέρι». Η συλλογή «Έρωτας νυν και αεί» ήταν υποψήφια στη βραχεία λίστα για το Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2008.
Apanta ta Poiitika / Άπαντα τα ποιητικά
Apanta ta Poiitika / Άπαντα τα ποιητικά
Συμπληρωματικό της δημοφιλέστατης πεζογραφίας του, το –λιγότερο γνωστό– ποιητικό έργο του Μενέλαου Λουντέμη μάς συστήνει εκ νέου έναν γνήσια αριστερό συγγραφέα. Μακριά από κομματικές παρωπίδες, αυτός ο λυρικός της κοινωνικής στράτευσης εμφανίζεται και μέσα στην ποίησή του ως ένας βαθιά ανθρωπιστής λογοτέχνης. Υμνητής της απλής ζωής του λαού, αλλά και γενναία μαχόμενος κατά των πάσης φύσεως καταπιέσεων και διακρίσεων, ταυτίζει τον Έρωτα με την Ελευθερία και μας καλεί να αγωνιστούμε για έναν καλύτερο κόσμο.
Περιλαμβάνει τις ποιητικές συλλογές:
– Κραυγή στα πέρατα
– Θρηνολόι και άσμα για το σταυρωμένο νησί
– Το σπαθί και το φιλί
– Κοντσέρτο για δυο μυδράλλια κι ένα αηδόνι
– Πυρπολημένη μνήμη
– Οι εφτά κύκλοι της μοναξιάς
Apokrimnes Meres / Απόκρημνες μέρες
Απόκρημνες μέρες: πεπραγμένα και παραλείψεις, ό,τι ευδοκίμησε στο χρόνο, ό,τι χάθηκε· η μνήμη που γλυκαίνει, η μνήμη που αγκυλώνει. Ανθρώπινες «ιστορίες» υπαρξιακού άχθους, ενδοσκαφές, οξειδώσεις του χρόνου… Ποιήματα με κέντρο τον άνθρωπο στη συναρπαστική περιπέτεια της αψίκορης ζωής του. Απόκρημνες μέρες: ποίηση βιωματική, απολογιστική, που συνιστά μια εκδοχή του «τραγικού»…
Osan Exomologisi / Kathari Deutera / Ωσάν εξομολόγηση / Καθαρή Δευτέρα
Osan Exomologisi / Kathari Deutera / Ωσάν εξομολόγηση / Καθαρή Δευτέρα
«Ναι! Υπάρχει ένα καταφύγιο ενάντια στο θάνατο. Να κάνεις τέχνη πριν από αυτόν. Όμως εσύ έγραψες μετά. Κι εκτός τόπου, εκτός χρόνου, βρέθηκε το καταφύγιο – έωλο, να συντροφεύει τα όνειρα της αγρύπνιας μας. Και τις αγωνίες της επόμενης μέρας. Λένα, παιδική μου φίλη. Λένα, από πάντα φίλη μου, από τότε που όλα ήταν άλλα κι εμείς αμέριμνοι και νέοι. Αμέριμνα νέοι. Δίχως το θάνατο. Tότε που τίποτα δεν προμήνυε τη συμφορά, γιατί η συμφορά είναι αυτή που δεν χωρά μέσα στα σημάδια. Και κανένα σημάδι δεν μπορεί να υπάρξει για να χωρέσει τη μέρα εκείνη. Η μέρα ήταν Τρίτη. 14 Σεπτεμβρίου του 1999. Φάλκον. Μοιραία της μοίρας πτήση. Και μέσα εκεί ο Γιάννος. Κι ο Νικόλας. Σιωπή. Ένα χρόνο και κάτι μετά, μου είπες: “Έχω κάτι να σου δώσω”. Kι αυτό το “κάτι” ήταν τα ποιήματά σου. Δεν ήμουν προετοιμασμένη. Δεν γνώριζα. Κι όταν τα διάβασα, συγκλονίστηκα. Μου είπες: “Θέλω έναν πρόλογο δικό σου”. Όμως τι να γράψω; Δεν έχω τίποτα, μα τίποτα να πω. Τα έχεις πει όλα εσύ. Εδώ. Σ’ αυτές τις λιγοστές σελίδες. Στις λέξεις που σπαράζουν. Στους στίχους που αναπνέουν κι αποκτούν δέρμα, σώμα· και ουρλιάζουν και σιωπούν και σε κάνουν να συλλογιστείς έναν “άλλον” ορισμό του ανθρώπου».
Gymnos se koini thea / Γυμνός σε κοινή θέα
Ο ποιητής μεταμορφώνεται σε αερόστατο και ανακαλύπτει την ερωμένη του σε χώρα εξωτική. Η κυρία Μαίρη κυνηγάει ερωτικές στιγμές στην Αίγυπτο, στην «αγκαλιά του ποταμού». Το πλοίο «Μαριωρή» γίνεται αντικείμενο ερωτικού πόθου. Η Φελίντα Τσέτουλα γοητεύεται από άντρες που όχι μόνο επαγγέλλονται το θάνατο, αλλά μπορεί και να πεθάνουν. Ο Φλορίν και η Σορίνα αναζητούν στην Ελλάδα το όνειρο. Ο άρρωστος συγγραφέας σκιαγραφεί το πορτρέτο της αναγνώστριάς του. Η Μπερτούλα Πεζικού παραπαίει ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα. Ο Αδάμ και η Εύα με διαφορετική ματιά. Το λικέρ του θανάτου, το τέρας και η πεντάμορφη, η πανσέληνος του Αυγούστου και τα δεινά που αυτή μπορεί να επιφέρει. Διηγήματα για τον έρωτα και το θάνατο, για ανθρώπους που προσπαθούν να ζωντανέψουν τους έρωτές τους, για πρόσωπα που βιώνουν το πάθος και την παραφορά ξεπερνώντας τα όριά τους, φτάνοντας συχνά μέχρι το τέλος.
Monimo Ydor (Aqua permanens) / Μόνιμο ύδωρ· ζωντανό νερό
GREEK LANGUAGE BOOK
…Με λέγανε Σεβάσμια της Κόλασης, Κολάσιμη Εταίρα του πεζοδρομίου: ήμουνα ξακουσμένη κι ακουσμένη, η όμορφη Τζιγκόκου Νταγιού (μεγάλη που 'ναι η χάρη της). Και μ' άρεσε να φοράω τα διακριτικά της Καστροαφανίστρας, διότι – έσερνα και στρατούς με τσάκισμα της μέσης… Έβγαινα στον περίπατο με δυο καμαριερούλες συνοδεία -και με κοθόρνους που στο χιόνι και στη λάσπη γράφαν το Ακολούθει μοι- και τότε, με επήρε το κατόπι ένας που είπε πως τον λέγαν Τρελοσύγνεφο της Παύσης, πως ήταν Ποιητής και Αγιοποτηράκης – αυτό το είδα, πως θα μ' έπινε και κάτω απ' το τραπέζι – και το σηκώνω το σακέ μου, αδελφοί… Μην τα πολυλογώ, του αμολάω: "Κοιτάτε βρε, εδώ έναν αλήτη, έναν απατεώνα που περνιέται και για φωτισμένος μοναχός! Και λέει και πως είναι ποιητής της μεταβατικότητας και της απατηλής ζωής, όπου τρομάρα να του έρθει!" Και δολερά τον περιμάζεψα, διέταξα και να τον ποτίσουν κι άλλο – κι άλλο, και να του τραγουδούνε με τα σαμιζέν – αρχίσανε τα όργανα! Κι οι καμαριέρες μου τον τάιζαν ψαράκια -κι έλεγα πως θα μου κοστίσει ο ψευτοκούκος για αηδόνι- αλλά χαλάλι, να τον πλήρωνα εγώ, μα να τον κατεξευτελίσω πρώτα, να κάνω καλά γούστα (όπως το λέγαν στο χωριό μου). Κι είχα κρυφτεί και από πίσω απ' τα ζωγραφισμένα τα χωρίσματα, για να κρυφοκοιτάζω τι θα έκανε σαν που θα έμενε μονάχος κι ολομέθυστος, με τη βαριά κομμάρα (κέρνα μας, κέρνα μας!) Αποχωρίσαν τα κορίτσια, σκύβω να δω: που τον περίμενα ξερό, κι εκεί σκυμμένη βρήκε με η Φώτιση, μ' άνοιξε την καρδιά στον ήλιο σαν ν' ανέτειλε! Βλέπω τον Άγιο Ποιητή, δώστου και να 'χει αρχίσει το χορό -κι η κάμαρά μου η καμαρωμένη, γεμάτη από σκελετούς της πρώην ύπαρξης, είδα τον εδικόν μου λεπτοσκελετό, τα σεντεφένια κόκκαλα, χτενάκια από ταρταρούγα που στολιζόμην περιτέχνως στα μαλλιά- είχαν χυθεί στο πάτωμα, δεν είχαν άλλο πώς να με στολίσουν… Άλλαξε της ζωής μου η ροή: και σα Σεβάσμιας Κολάσεως Κυρά – το δρόμο το δικό μου συνεχίζω, το Ταό μου ανάμεσα στον κόσμο της εφήμερης χαράς, της στιγμιαίας λύπης -και τον εξαίσιο χορό τον κερδισμένο- στην αιωνιότητα: που σκελετούληδες εύθυμα κουδουνίζουνε τα κρόταλά τους, φιλντισένια…
Οδός Πανός, 2013. – 237σ. · 21×14εκ.
ISBN 9789604771271
(Μαλακό εξώφυλλο)
Μικρό βιβλίο για μεγάλα όνειρα / Mikro Vivlio Gia Megala Oneira
Νενικήκαμεν Όραμα μεγάλο πάνω απ’ τους δρόμους, σα φύλλα του φθινοπώρου σκόρπιζαν οι ζητωκραυγές. Η πόλη είχε χαθεί κάτω απ’ τα φώτα, τις σημαίες, τη βουή. Γιορτάζαμε τη νίκη. Όμως την ίδια ώρα κάποιος σηκώνεται μες στο σιωπηλό σπίτι, δεν ανάβει φως, ντύνεται και κάθεται στο σκοτάδι. Κανείς δεν μπορεί να τον βοηθήσει.